Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Τσίρκο

Κι όμως,ακόμα αθώα σε θυμάμαι
κι ας έχει σκληρύνει το πρόσωπό σου
και ας έχει γίνει το χαμόγελό σου δύσκολο
μόνο κάποιες στιγμές έρχονται
σαν σπασμένες εικόνες από μεθύσι
να προσπαθώ να θυμηθώ γιατί ήμουν χαρούμενος
και πότε έπεσα ξαφνικά στα γόνατα
αυτό πονάει ακόμα,το αισθάνομαι
ειδικά τώρα που με κοιτάνε αυτά τα τρελαμένα μάτια
μάτια που με κάνουν επικίνδυνο
μάτια που σέρνουν τη σκιά τους σε όλη την πόλη
καίγονται σιγά σιγά,βράζοντας γοητεία ανακατεμένη με δάκρυα
πόσο υπέροχο το να στέκεσαι μπροστά τους
καλύτερο από όλα τα φθηνά ρομάντζα
και πίσω άπο κάθε τσιγάρο
να κρύβεται ένα ολόκληρο τσίρκο
γεμάτο με αδιάφορες σχεδον,
φιγούρες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου