Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2011

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΕΜΑΣ (περσινό τραγούδι μελλοποιημένο κιόλας)

Ισως δεν ειμαστε αυτοι που περιμεναμε
η εγω ζω σε εναν αλλο κοσμο μακρινο
μας παρασερνει το ποταμι,και απραγοι να μενουμε
κοιτω πισω και βλεπω εναν τοιχο αδειανο

γυρευουμε ζωη σε μια στειρα εξαλλοσυνη
και μας σκοτωνει μια σταγονα,αληθειας στο κρασι μας
στα δυσκολα ικετευουμε για λιγη καλοσυνη
ποτιζουμε μοναχοι με αλατι την πληγη μας

μοιρασμενοι σε αγαπη,προδοσια και στο παθος
φοραμε καθε μερα τις μασκες της ντροπης
ξεριζωμενοι στην ψυχη απο καποιο ακομα λαθος
βουλιαζουμε ανεμποδιστοι στη λιμνη της σιωπης

δεν εμπιστευομαι φιλοσοφους και καλλιεργημενους
μονο παλιατσους που σπαραζοντας μου λενε την αληθεια
θελω ναυαγια να ανασταινονται,μαζι με πεθαμενους
καμμια στιγμη με αλλη,να μην ειναι η ιδια

ψαχνω πνοη σε ενα ετοιμοθανατο κορμι
με ενα βημα προσπαθω,να διασχισω γη και ουρανο
μην κλαις και μην θρηνεις την τσακισμενη σου ζωη
ετσι και αλλιως
θα χαθεις και θα χαθω σαν του τσιγαρου τον καπνο

2 σχόλια: